Haptonomie
Wat is
haptonomie?
Ieder mens heeft
gevoel en een gevoelsleven. Daardoor zijn wij in staat, in een
onderling contact tussen mensen, elkaar via het gevoel iets
duidelijk te maken en te laten beleven.
Van nature heeft ieder
mens de behoefte aan liefde en geborgenheid.
Stelt u zich eens voor dat u een klein baby’tje in uw handen
heeft. U wilt het duidelijk maken dat u het lief vindt en dat u
het graag liefde en geborgenheid wilt geven. Dat gaat niet door
het te zeggen. De enige manier waarop dat mogelijk is, is door
dit het kindje, door de manier waarop u het liefdevol bij zich
houdt, te laten voelen.
In de haptonomie wordt dit beschreven als affectiviteit.
Haptonomie is de wetenschap van het gevoel en gevoelsleven,
kortom van de affectiviteit.
Zo heeft ieder mens de
mogelijkheid liefde, warmte, geborgenheid en veiligheid te geven
en ook te ontvangen. Door het geven van die liefde, warmte,
geborgenheid en veiligheid kun je iemand laten voelen dat hij
mag zijn zoals hij is. Je bevestigt iemand in zijn eigenheid en
dat het goed is zoals hij is. Niet door het zozeer te zeggen
maar door het te laten voelen; affectief te bevestigen dus.
Haptonomie en
zwangerschap
Een onderdeel van de
haptonomie is de haptonomische pre- en postnatale ouder- en kind
begeleiding.
Voor de geboorte
Aanstaande ouders
hebben natuurlijk op hun eigen manier al contact met het kindje.
De moeder van binnenuit, via de moederschoot. De vader van
buitenaf.
De bedoeling van de begeleiding is om de ouders te laten
ontdekken dat dit contact verdiept kan worden, door hen te
leren, op een affectief bevestigende manier, met elkaar en hun
kindje in contact te komen.
De ouders kunnen dan
ervaren dat zij het kindje kunnen uitnodigen om met hen in
contact te komen, en dat het kindje daarop in zijn eigen tijd en
op zijn eigen wijze mag reageren.
Zij laten het kindje voelen: het is goed dat je er bent en je
mag zijn zoals je bent, wij zijn er voor je, wij houden van je
en je bent welkom.
In de begeleiding is ook aandacht voor de wijze waarop de moeder
het kind in haar schoot draagt. Zij kan ervaren dat het voor
haarzelf minder zwaar wordt en dat het kind tegelijkertijd alle
ruimte krijgt.
De
geboorte
Daarnaast wordt de
ouders aangereikt om, tijdens de geboorte, zo veel mogelijk
aandacht voor elkaar en voor hun kindje te hebben. De moeder
wordt geleerd hoe zij op een andere wijze kan omgaan met de
weeën en de pijn, de vader hoe hij zijn vrouw daarin kan
bijstaan, zodat het kindje zich veilig, en niet in de steek
gelaten voelt. Op die wijze wordt geprobeerd de geboorte op een
zo natuurlijk mogelijke manier te laten plaatsvinden.
Na de
geboorte
Na de geboorte wordt
de ouders nog aangereikt hoe zij, op een affectief bevestigende
manier, met hun kindje om kunnen gaan. Zij laten zo het kindje
weer voelen dat het goed is zoals het is en dat het al een eigen
persoonlijkheid is. De ouders kunnen het kindje dan ook laten
ervaren wat het zelf allemaal kan zonder daarbij meer van het
kind te eisen dan het zelf aan kan. Ze kunnen het kind laten
voelen dat het daarbij niet alleen is, maar dat zij er voor hem
zijn. Dat het veilig is.
Het is gebleken dat,
door deze benadering, de persoonlijke ontwikkeling van het kind,
op een positieve manier, beïnvloed wordt. Doordat het kind heeft
ervaren dat het mag zijn zoals het is, komt het als het ware met
een grotere zelfverzekerdheid op de wereld.
Terug
naar boven
